Nowa ustawa o usługach cyfrowych: podstawowe przepisy i zakazy

Ustawa nr 3321-IX „O treściach cyfrowych i usługach cyfrowych” określa ramy prawne interakcji między konsumentami a dostawcami treści i usług cyfrowych. Dokument reguluje sprzedaż, dostarczanie i użytkowanie produktów cyfrowych, ustanawia gwarancje dla konsumentów, a także określa ograniczenia i zakazy.

Kluczowe przepisy prawa

1. Prawa konsumentów.

   • Konsumenci mają prawo do odpowiedniej jakości treści i usług cyfrowych.
   • Ustanawiane są jasne gwarancje dotyczące przywrócenia dostępu do produktu cyfrowego lub odszkodowania w przypadku jego nieprawidłowego działania.

2. Obowiązki dostawców.

   • Dostawcy muszą zapewnić zgodność treści cyfrowych z deklarowanymi cechami.
   • Informacje o funkcjonalności, kompatybilności i aktualizacjach produktu cyfrowego muszą być przejrzyste.

3. Wymagania dotyczące aktualizacji.

   • Dostawcy są zobowiązani do zapewnienia niezbędnych aktualizacji w celu obsługi funkcjonalności treści, jeśli jest to określone w umowie.

Zakazy ustanowione przez prawo

• Ukryte płatności. Zabronione jest pobieranie dodatkowych środków bez uprzedniego powiadomienia Konsumenta.
• Dyskryminacja użytkowników. Ogranicz dostęp do treści ze względu na region, język lub inne czynniki dyskryminujące.
• Sprzedaż treści niskiej jakości. Dostawcy ponoszą odpowiedzialność za wady, które powodują, że produkt cyfrowy nie nadaje się do użytku.
• Podanie informacji w niewłaściwej formie. Zabrania się ukrywania lub zniekształcania informacji o produkcie cyfrowym.

Dlaczego to prawo?

Dokument gwarantuje prawa konsumentów w sferze cyfrowej oraz ustanawia przejrzyste zasady dla dostawców usług i treści. To ważny krok w harmonizacji ukraińskiego ustawodawstwa ze standardami europejskimi.

Więcej o zmianach można dowiedzieć się czytając tekst ustawy .

W Unii Europejskiej usługi cyfrowe regulują szereg dyrektyw i rozporządzeń, których celem jest ochrona praw konsumentów, wspieranie innowacyjności, zapewnianie konkurencji i zwalczanie nielegalnych treści. Oto główne dokumenty:

1. Ustawa o usługach cyfrowych (DS A)

Reguluje działalność platform internetowych, chroni prawa użytkowników i zwalcza treści nielegalne:

• Ustala odpowiedzialność platformy za moderację treści.
• Zobowiązuje duże platformy do przejrzystego raportowania działania algorytmów.
• Wdraża mechanizmy zwalczania dezinformacji.

Weszło w życie: styczeń 2024 r. dla bardzo dużych platform.

2. Ustawa o rynkach cyfrowych (DMA)

Zapewnia uczciwą konkurencję na rynkach cyfrowych i ogranicza monopolistyczną siłę „strażników” (dużych platform internetowych).

• Kluczowe postanowienia:
  • Zabrania praktyk antykonkurencyjnych (np. preferencyjnego rankingu usług własnych).
  • Wymaga interoperacyjności komunikatorów i platform.
  • Nakłada ograniczenia na wykorzystanie danych użytkownika bez jego zgody.

Weszło w życie: maj 2023 r.

3. Dyrektywa w sprawie treści cyfrowych i usług cyfrowych (Dyrektywa w sprawie treści cyfrowych i usług cyfrowych, 2019/770)

Chroni konsumentów, którzy kupują treści cyfrowe (aplikacje, programy, gry wideo, usługi przesyłania strumieniowego).

• Kluczowe postanowienia:
  • Ustanawia wymagania dotyczące jakości treści cyfrowych.
  • Gwarantuje prawo do odszkodowania w przypadku wystąpienia wad.
  • Określa obowiązek dostawców dostarczania aktualizacji w określonym terminie.

Weszło w życie: 1 stycznia 2022 r.

4. Ogólne rozporządzenie o ochronie danych (Ogólne rozporządzenie o ochronie danych, RODO, 2016/679)

Chroni dane osobowe obywateli UE.

• Kluczowe postanowienia:
  • Gwarantuje prawo do prywatności, usunięcia danych i ograniczenia ich przetwarzania.
  • Ustala zasady przekazywania danych poza UE.
  • Wymaga przejrzystości w zakresie przetwarzania danych osobowych.

Weszło w życie: 25 maja 2018 r.

5. Dyrektywa o handlu elektronicznym (dyrektywa o handlu elektronicznym, 2000/31/WE)

Ustanawia ramy prawne dla handlu internetowego i usług elektronicznych.

• Kluczowe postanowienia:
  • Zapewnia swobodę świadczenia usług na terenie UE.
  • Określa odpowiedzialność pośredników za treści nielegalne.
  • Wymaga przejrzystości w zakresie informacji o usługodawcy.

6. Kodeks postępowania dotyczący dezinformacji

• Choć nie jest to akt ustawodawczy, stanowi część polityki europejskiej. Platformy dobrowolnie zobowiązują się do zwalczania dezinformacji, w szczególności podczas wyborów.

Regulacje te zapewniają regulację usług i treści cyfrowych w UE, harmonizują ustawodawstwo krajów członkowskich i wyznaczają wysokie standardy dla dostawców usług. Wdrożenie ich zapisów na Ukrainie umożliwi dostosowanie do aquis communitaire.

Przydatne szablony dokumentów

Umowa na dostawę oprogramowania

Umowa licencyjna na utwór (materiały do kursów online, opłata jednorazowa, przeniesienie praw w momencie podpisania umowy)

Polityka prywatności (rosyjski)

Polityka prywatności (ukraiński, rosyjski, angielski)

Umowa o świadczenie usług (marketing w sieciach społecznościowych - reklama USŁUG Klienta, na rzecz Kontrahenta) (Ukraina, rez-rez, rez-rez, ukraińsko-angielski, z/bez VAT)

Umowa o świadczenie usług (marketing w sieciach społecznościowych – reklama TOWARÓW Klienta, na rzecz Kontrahenta) (Ukraina, rez-rez, rez-rez, ukraińsko-angielski, z/bez VAT)

Umowa o świadczenie usług (marketing w portalach społecznościowych) (Ukraina, rez-rez, ukraiński, z/bez VAT)