Czy szefowie przedsiębiorstw odpowiedzialni są za lekceważenie sygnałów „Alarm Lotniczy”, przegląd projektu ustawy nr 7546 z dnia 11.07.2022 (+wzór zarządzenia w sprawie wyznaczenia osoby odpowiedzialnej za sprawy ochrony ludności)

11.07.2022 do Rady Najwyższej Ukrainy wpłynął projekt Ustawy Ukrainy „O zmianie Kodeksu karnego Ukrainy w związku z naruszeniami przepisów prawa w zakresie obrony cywilnej popełnionymi w czasie stanu wojennego” .

Jak stwierdzono w uzasadnieniu do projektu tej ustawy , od początku pełnej agresji zbrojnej zaludnione tereny Ukrainy są systematycznie poddawane atakom rakietowym, a w miastach i wsiach frontowych – bombardowaniu, ataki artyleryjskie i moździerzowe.

Cel projektu ustawy

Celem projektowanej ustawy jest ustanowienie odpowiedzialności karnej za naruszenie wymagań przepisów prawa w zakresie ochrony ludności, popełnione przez funkcjonariusza przedsiębiorstwa, instytucji, organizacji lub obywatela będącego podmiotem działalności gospodarczej w stanie wojennym, jeżeli naruszenie to spowodowało uszczerbek na zdrowiu lub śmierć ludzi (zgodnie z uzasadnieniem ) .

W związku z tym projekt ustawy przewiduje uzupełnienie Kodeksu karnego Ukrainy o artykuł 270-2 o następującej treści:

„Artykuł 270-2. Naruszenie ustawodawstwa w zakresie ochrony ludności w stanie wojennym

1. Naruszenie przez funkcjonariusza przedsiębiorstwa, instytucji, organizacji lub obywatela – podmiotu działalności gospodarczej w stanie wojennym wymagań aktów prawnych i innych normatywnych aktów prawnych z zakresu ochrony ludności, jeżeli naruszenie to wyrządziło szkodę zdrowia ludzi, podlega karze grzywny od tysiąca do trzech tysięcy niepodlegających opodatkowaniu minimalnych dochodów obywateli albo pracy poprawczej do lat 2 albo ograniczenia wolności do lat 3 albo pozbawienia wolności wolność na ten sam okres.

2. Ten sam czyn, popełniony wielokrotnie albo jeżeli spowodował śmierć ludzi lub inne poważne następstwa, podlega karze pozbawienia wolności od lat 3 do 8 z pozbawieniem prawa do zajmowania określonych stanowisk lub prowadzenia określonej działalności przez czas dłuższy niż na okres do pięciu lat”.

Należy zauważyć, że w uzasadnieniu do projektu ustawy wskazano, że obowiązujące ustawodawstwo Ukrainy w zakresie ochrony ludności przewiduje jasny algorytm zachowań obywateli i odpowiadające im uprawnienia organów państwowych, samorządów terytorialnych, szefów przedsiębiorstw i organizacji wszelkich form własności w przypadku sytuacji nadzwyczajnej. Za pomocą odpowiednich alarmów (sygnałów i komunikatów) organy zarządzania ochroną ludności przekazują mieszkańcom osiedli informacje o zagrożeniu i wystąpieniu sytuacji nadzwyczajnych, alarmów przeciwlotniczych, wypadkach, katastrofach, epidemiach, pożarach itp. Po otrzymaniu takich ostrzeżeń obywatele powinni postępować zgodnie z przekazanymi instrukcjami i zasadami ochrony ludności. W szczególności przerwać pracę i podjąć niezbędne środki bezpieczeństwa.

Widzimy więc, że ustawodawca zwraca uwagę na odpowiedzialność niektórych osób za niewypełnienie obowiązków przewidzianych przez ustawodawstwo Ukrainy w dziedzinie ochrony ludności, w szczególności w zakresie przestrzegania algorytmu działań na sygnał „Alarm powietrzny”.

Co z przyjęciem projektu ustawy ?

Projekt ustawy w powyższej wersji otrzymał negatywną opinię Komitetu Integracji Ukrainy z Unią Europejską, który na posiedzeniu w dniu 02.11.2022 r. rozpatrzył projekt Ustawy o zmianie Kodeksu karnego Ukrainy w zakresie naruszeń przepisów prawa w dziedzinie ochrony ludności popełnianej w stanie wojennym ( r. nr 7546), uznała jej przepisy za uregulowane w ustawodawstwie krajowym państw członkowskich Unii Europejskiej i niepodlegające międzynarodowym zobowiązaniom prawnym Ukrainy w dziedzinie integracji europejskiej .

Również Główny Dział Naukowo-Ekspercki zaopiniował projekt ustawy Ukrainy „O zmianie Kodeksu karnego Ukrainy w sprawie naruszeń ustawodawstwa w zakresie obrony cywilnej popełnionych w stanie wojennym”

Pomimo takich wniosków, konieczne jest dokładne zrozumienie tendencji ustawodawcy, który zaplanował już sposób wzmocnienia odpowiedzialności, w szczególności urzędników, w przypadku nieprzestrzegania wymagań ustawodawstwa w zakresie ochrony ludności , popełnionych w warunkach stanu wojennego. Nie będzie więc zbyteczne, aby każde społeczeństwo sprawdzało przestrzeganie wymagań przepisów prawa w zakresie ochrony ludności.

Zadania i obowiązki podmiotów gospodarczych w zakresie ochrony ludności

Zgodnie z art. 20 Kodeksu ochrony ludności do zadań i odpowiedzialności podmiotów gospodarczych w zakresie ochrony ludności należy:

1) zapewnienie realizacji działań w zakresie ochrony ludności na obiektach podmiotu gospodarczego;

2) zapewnienie pracownikom środków ochrony zbiorowej i indywidualnej zgodnie z przepisami prawa;

3) umieszczenie informacji o środkach bezpieczeństwa i właściwym zachowaniu się ludności w razie wypadku;

4) organizacja i realizacja działań ewakuacyjnych pracowników i mienia podmiotu gospodarczego w sytuacjach awaryjnych;

5) tworzenie obiektowych formacji ochrony ludności zgodnie z niniejszym Kodeksem i innymi aktami prawnymi, zaplecze materialne i techniczne niezbędne do ich funkcjonowania oraz zapewnienie gotowości tych formacji do działań zleconych;

6) tworzenie służb dyspozytorskich zgodnie z niniejszym Kodeksem i innymi przepisami niezbędnymi do zapewnienia bezpieczeństwa obiektów wysokiego ryzyka;

7) dokonywanie oceny zagrożeń wystąpienia sytuacji awaryjnych na obiektach podmiotu gospodarczego, podejmowanie działań zapewniających nieprzekroczenie dopuszczalnych poziomów tych zagrożeń;

8) realizacja szkoleń pracowników z zakresu ochrony ludności, w tym zasad bezpieczeństwa i ochrony przeciwpożarowej;

10) opracowywanie planów lokalizacji i likwidacji awarii i ich skutków na obiektach wysokiego ryzyka;

11) prowadzenie szkoleń obiektowych i ćwiczeń z zakresu ochrony ludności;

12) świadczenie usług ratowniczych dla podmiotów gospodarczych zgodnie z wymogami art. 133 niniejszego Kodeksu;

13) wdrażanie na własny koszt środków ochrony ludności, zmniejszających poziom ryzyka wystąpienia sytuacji nadzwyczajnych;

14) zapewnienie swobodnego dostępu urzędnikom organów nadzoru państwowego, pracownikom służb ratowniczych, z którymi zawarto umowy o świadczenie usług ratowniczo-ratowniczych podmiotów gospodarczych, w celu przeprowadzenia badań zgodności działań ratowniczych z planami lokalizacyjnymi i likwidacyjnymi wypadków i ich skutków w obiektach zwiększonego zagrożenia, siły obrony cywilnej - do prowadzenia akcji ratowniczych i innych pilnych prac w sytuacjach awaryjnych;

15) zapewnienie przestrzegania wymagań przepisów prawa dotyczących tworzenia, przechowywania, utrzymania, użytkowania i odbudowy obiektów ochronnych obrony cywilnej;

16) rozliczanie obiektów ochronnych obrony cywilnej znajdujących się w bilansie (konserwacja);

17) przestrzeganie reżimu przeciwepidemicznego, przeciwepizootycznego i przeciwepifitycznego;

18) tworzenie i wykorzystywanie zapasów materiałowych w celu zapobiegania i likwidacji skutków sytuacji nadzwyczajnych;

19) opracowanie środków zapewniających bezpieczeństwo przeciwpożarowe, wdrażanie osiągnięć naukowo-technicznych, pozytywne doświadczenia w określonej problematyce;

20) opracowywanie i zatwierdzanie instrukcji oraz wydawanie zarządzeń w sprawach bezpieczeństwa pożarowego, wprowadzanie stałej kontroli ich wykonania;

21) zapewnienie spełnienia wymagań ustawodawstwa w zakresie bezpieczeństwa ludzi i przeciwpożarowego oraz wymagań zarządzeń, uchwał i zarządzeń centralnego organu wykonawczego realizującego politykę państwa w dziedzinie ochrony ludności;

22) utrzymywanie środków ochrony ludności i ochrony przeciwpożarowej w dobrym stanie, uniemożliwiającym ich użycie do innych celów;

23) wdrożenie działań w celu wdrożenia automatycznych środków wykrywania i gaszenia pożarów oraz wykorzystanie do tego celu automatyzacji produkcji;

24) terminowe informowanie w sprawach ochrony ludności odpowiednich organów zarządzania ochroną ludności w formie i na zasadach ustalonych przez centralny organ wykonawczy, który zapewnia kształtowanie polityki państwa w dziedzinie ochrony ludności;

25) wykonywanie innych zadań i środków w zakresie ochrony ludności przewidzianych w niniejszym Kodeksie i innych aktach prawnych.

Zgodnie z częścią 2 art. 20 wskazanego Kodeksu , organizacja środków ochrony ludności podmiotu gospodarczego jest prowadzona przez wydziały (urzędników) do spraw ochrony ludności, które są tworzone (mianowane) przez kierowników określonych podmiotów gospodarczych, z uwzględnieniem następujących wymagań :

1) jednostki do spraw ochrony ludności tworzone są w podmiotach gospodarczych zaliczonych do odpowiednich kategorii ochrony ludności, zatrudniających powyżej 3000 pracowników;

2) urzędników powołuje się w podmiotach gospodarczych oraz zakładach opieki zdrowotnej o łącznej liczbie pracowników i leczących się od 200 do 3 tysięcy osób oraz w podmiotach gospodarczych zaliczonych do drugiej kategorii ochrony ludności w sprawach ochrony ludności;

3) funkcjonariusze ochrony ludności są powoływani w placówkach oświatowych liczących 500 lub więcej osób kształcących się w trybie stacjonarnym;

4) w podmiotach gospodarczych o liczbie pracujących do 200 osób funkcjonariuszy ochrony ludności powołuje się ze względu na liczbę pracowników podmiotu gospodarczego.

Dochodzimy do wniosku, że każdy podmiot gospodarczy, biorąc pod uwagę liczbę pracowników, musi utworzyć odpowiednią jednostkę lub wyznaczyć osobę odpowiedzialną.

Utwórz Zarządzenie w sprawie wyznaczenia osoby odpowiedzialnej za sprawy ochrony ludności w kreatorze Instaco za pomocą linku . Aby utworzyć, wystarczy wprowadzić niezbędne dane w kreatorze.

Postanowienie o wyznaczeniu osoby odpowiedzialnej za ochronę ludności przygotowała mec. Natalia Krasnokutska (Instagram @advocate_knn , Facebook instaADVOCATE ) .

Prawnik prowadzi konsultacje prawne w kwestiach wsparcia biznesu:

• w dowolnym komunikatorze pod numerem +380969900861

• bezpośrednio na Instagramie @advocate_knn lub w komunikatorze Facebook   instaADWOKAT .

• e-mailem [email protected]