Zawieramy umowę o pracę na czas określony podczas nieobecności pracownika głównego (+ Wzór umowy o pracę na czas określony (podczas nieobecności pracownika głównego)

Jak wiadomo umowa o pracę może być:

1) na czas nieokreślony, zawarta na czas nieoznaczony;

2) na czas oznaczony, ustalony za porozumieniem stron;

3) w sposób uzgodniony w trakcie wykonywania określonej pracy.

W przypadku zawarcia umowy o pracę na czas określony

Umowa o pracę na czas określony jest zawierana w przypadkach, gdy stosunek pracy nie może być nawiązany na czas nieokreślony, biorąc pod uwagę charakter następnej pracy lub warunki jej wykonywania lub interes pracownika, a także w innych przypadkach przewidzianych w aktach prawnych ( art. 23 kp ).

W związku z tym zawierana jest umowa o pracę na czas określony:

- na czas określony za zgodą stron

- podczas wykonywania określonej pracy

- w innych przypadkach przewidzianych przepisami prawa

Co ważne! Ponieważ zgodnie z częścią 2 art. 23 Kodeksu pracy umowa o pracę na czas określony jest zawierana tylko w przypadku, gdy nie można nawiązać stosunku pracy na czas nieokreślony ze względu na charakter pracy lub warunki jej wykonywania albo interes pracownika (na przykład jego życzenia), lub w innych przypadkach przewidzianych przez akty prawne, zawarcie umowy o pracę na czas oznaczony w przypadku braku określonych warunków jest podstawą do stwierdzenia jej nieważności w zakresie określenia terminu (ust. 3 pkt 9 Uchwały Plenum Sądu Najwyższego Ukrainy „O praktyce rozpatrywania sporów pracowniczych przez sądy” N9 z dnia 06.11.9 2 ).

A czy można zawrzeć umowę o pracę na czas określony na czas służby wojskowej głównego pracownika?

Zgodnie z częścią 3 art. 119 Kodeksu pracy , dla pracowników powołanych do służby wojskowej na czas określony, służby wojskowej w trybie poboru oficerskiego, służby wojskowej w trybie poboru w czasie mobilizacji, na okres specjalny, służby wojskowej w trybie poboru rezerwistów w okresie specjalnym lub przyjętej do służby wojskowej na podstawie umowy, w tym przez zawarcie nowej umowy o służbę wojskową, w okresie obowiązywania okresu szczególnego na okres przed jego zakończeniem lub do dnia faktycznego zwolnienia, miejsce pracy i stanowisko w przedsiębiorstwie, instytucji, organizacji, gospodarstwo rolne, rolnicza spółdzielnia produkcyjna są zachowane bez względu na podporządkowanie i formy własności oraz u osób fizycznych – przedsiębiorców, w których pracowali w czasie poboru. Takim pracownikom wypłacane jest wsparcie finansowe na koszt budżetu państwa Ukrainy zgodnie z Ustawą Ukrainy „O ochronie socjalnej i prawnej żołnierzy i członków ich rodzin” .

Ministerstwo Polityki Społecznej Ukrainy w piśmie „W sprawie pracowników powołanych do służby wojskowej” z dnia 06.10.2015 r. N 231/06/186-15 wyjaśniło, że norma art. 119 kp stanowi, że stosunek pracy między pracodawcą a pracownikiem zostaje zachowany, a pracownik jest jedynie zwolniony z wykonywania obowiązków produkcyjnych lub służbowych, podczas gdy prawo pracy nie przewiduje ograniczeń dla pracodawcy w zakresie zastępstwa stanowisko podczas czasowej nieobecności głównego pracownika.

Ale w przyszłości pojawia się pytanie, jaki okres określić w takiej umowie o pracę na czas określony? Przecież wiadomo, że bez określenia terminu umowa zostanie uznana za bezterminową, a nie da się przewidzieć, jak długo główny pracownik będzie bronił państwa.

Jaki może być okres obowiązywania umowy o pracę

Jak stwierdzono w punkcie 7 Uchwały Plenum Sądu Najwyższego Ukrainy „O praktyce rozpatrywania sporów pracowniczych przez sądy” N9 z 06.11.92 , przy zawieraniu umowy o pracę na czas określony okres ten ustala się przez umowa stron i może być określona zarówno przez określony czas, jak i przez czas wystąpienia określonego zdarzenia (na przykład powrót pracownika do pracy z urlopu z powodu ciąży, porodu i opieki nad dzieckiem; osoba, która zrezygnowała z pracy od pracy w związku z powołaniem do czynnej służby wojskowej lub zastępczej, wyborem na posła ludowego lub na stanowisko obieralne (lub wykonaniem określonej ilości prac).

Cechy wydania

Najbardziej oczywistym powodem zwolnienia jest klauzula 2 art. 36 Kodeksu pracy , w którym stwierdza się, że podstawą rozwiązania stosunku pracy jest upływ terminu (art. 23 ust. 2 i 3 ), z wyjątkiem przypadków, gdy stosunek pracy faktycznie trwa, a żadna ze stron nie złożyła żądanie ich zakończenia.

Co ważne! Zwolnienie kobiet w ciąży i kobiet z dziećmi w wieku poniżej trzech lat (do sześciu lat - część szósta artykułu 179 ), samotnych matek z dzieckiem w wieku poniżej czternastu lat lub dziecka niepełnosprawnego z inicjatywy pracodawcy jest niedozwolone, z wyjątkiem przypadków całkowitej likwidacji przedsiębiorstwa, instytucji, organizacji, kiedy dopuszczalne jest zwolnienie z przymusowym zatrudnieniem. Obowiązkowe zatrudnienie tych kobiet odbywa się również w przypadku ich zwolnienia po wygaśnięciu umowy o pracę na czas określony. Za okres zatrudnienia utrzymuje się dla nich przeciętne wynagrodzenie, nie dłużej jednak niż trzy miesiące po zakończeniu umowy o pracę na czas określony ( art. 184 Kodeksu pracy ).

Umowa o pracę na czas określony może zostać rozwiązana z inicjatywy pracownika na podstawie art. 39 KZpPP . Tym samym umowa o pracę na czas określony ( art. 23 ust. 2 i 3) podlega przedterminowemu rozwiązaniu na wniosek pracownika w przypadku jego choroby lub niepełnosprawności uniemożliwiającej wykonywanie pracy na podstawie umowy, naruszenia przez Pracodawca stosuje przepisy prawa pracy, układ zbiorowy lub układ pracy, aw przypadkach przewidzianych w części pierwszej art. 38 niniejszego Kodeksu .

Na podstawie części 1 art. 38 Kodeksu pracy , pracownik ma prawo rozwiązać umowę o pracę zawartą na czas nieokreślony za powiadomieniem pracodawcy na piśmie z dwutygodniowym wyprzedzeniem. W przypadku, gdy wniosek pracownika o wypowiedzenie spowodowany jest niemożnością kontynuowania pracy (przeprowadzka do nowego miejsca zamieszkania; przeniesienie męża lub żony do pracy w innym rejonie; przyjęcie do placówki oświatowej; niemożność zamieszkania w danym teren, potwierdzony orzeczeniem lekarskim, ciąża, opieka nad dzieckiem do ukończenia czternastego roku życia lub dzieckiem niepełnosprawnym, opieka nad chorym członkiem rodziny zgodnie z orzeczeniem lekarskim lub osobą niepełnosprawną I grupy; przejście na emeryturę, zatrudnienie w drodze konkursu, a także z innych ważnych powodów) pracodawca musi rozwiązać umowę o pracę w terminie wnioskowanym przez pracownika.

Umowa o pracę na czas określony może zostać rozwiązana z inicjatywy właściciela na podstawie art. 40 i art. 41 KZpPP.

Inne cechy umowy o pracę na czas określony

Spory dotyczące wcześniejszego rozwiązania umowy o pracę rozstrzyga się w ogólnej procedurze ustanowionej dla rozpatrywania sporów pracowniczych (część 2 art. 39 Kodeksu pracy).

Jeżeli po upływie okresu obowiązywania umowy o pracę (art. 23 ust. 2 i 3 ) stosunek pracy faktycznie trwa, a żadna ze stron nie żąda jego rozwiązania, uważa się, że ważność tej umowy została przedłużona na czas nieokreślony. Umowy o pracę renegocjowane jeden lub więcej razy, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w drugiej części art. 23 , uważa się za zawarte na czas nieokreślony ( art. 39-1 kp ).

Umowę o pracę na czas określony (na czas nieobecności pracownika głównego ) możesz utworzyć w kreatorze Instaco , klikając w link . Aby stworzyć, wystarczy wprowadzić niezbędne dane w kreatorze.

Umowę o pracę na czas określony (na czas nieobecności głównego pracownika ) przygotowała mecenas Natalia Krasnokutska (Instagram @advocate_knn , Facebook instaADVOCATE ) .

Prawnik prowadzi konsultacje prawne w kwestiach wsparcia biznesu:

• w dowolnym komunikatorze pod numerem +380969900861

• bezpośrednio na Instagramie @advocate_knn lub w komunikatorze Facebook instaADVOCATE

• e-mailem [email protected]